حتما تا به حال دندان های ارتودنسی شده را مشاهده کرده اید. مربع های بسیاری کوچکی که بر روی دندان ها قرار گرفته اند و رشته سیم ها را نگه می دارند. به این مربع های بسیار کوچک براکت گفته می شود. بسیاری از بیماران وقتی قصد انجام ارتودنسی به منظور هم ردیف کردن دندان های خود را دارند، در خصوص این براکت ها سوالات متعددی می پرسند، اینکه آیا قرار دادن براکت ها لازم است؟ محدودیت هایی در فعالیت های روزانه ایجاد نمی کند؟ و اینکه ما دوست نداریم تا کسی چنین براکت ها روی دندان ها ما مشاهده کند و نامرئی بودن آن وجود دارد؟
در پاسخ به این سوال ها، باید اول از همه در خصوص هدف براکت ها توضیح داد. براکت ها از ابزارهای اصلی ارتودنسی هستند که به منظور هم ردیف کردن و از بین بردن ناهنجاری های شکلی دندان ها استفاده می شود، پس وجود آن ها بر روی دندان لازم و ضروری است. براکت ها انواع مختلفی دارند که هرکدام کارایی مخصوص به خود است که البته در چند سال گذشته، انواع جدیدی از براکت ها به وجود آمده است که راحتی بیشتر بیماران را به همراه دارد.
به هر حال ارتودنسی و نصب براکت ها بر روی دندان ها محدودیت هایی را برای بیمار در طول درمان خود به وجود می آورد. البته بعضی از این محدودیت با رعایت نکات بهداشتی و ایمنی تا حد بسیار زیادی قابل کنترل خواهد بود. بهترین متخصص ارتودنسی پیشنهاد می شود این خدمت را انجام دهد.
محدودیت های نصب براکت
- عادت کردن به نصب براکت بر روی دندان زمان بر خواهد بود و بیمار ممکن است که در روزهای ابتدایی احساس ناخوشایندی را در دهان خود کند.
- بسیاری از افراد که ورزش های بوکس انجام می دهند، باید بیشتر مراقب خود باشند و بعضی از آن ها مجبور به تغییر رشته خود می شوند. هر ضربه ای که به صورت وارد می شود، امکان آسیب به براکت و سیم ها را افزایش می دهد.
- براکت ها یک مکان خیلی عالی برای زندگی باکتری ها هستند و از این رو تمیز کردن محیط پیرامون آن ها نسبت به زمانی که دندان شما ارتودنسی نشده است، اهمیت بیشتری دارد. بعد از هر بار مصرف غذا باید دندان ها و براکت ها را با مسواک نرم و کوچک تمیز کنید. اگر براکت ها تمیز نشوند، سرعت پوسیدگی دندان های شما نیز نسبت به قبل افزایش چشمگیری خواهد داشت.
- نوع غذاهایی مصرفی خود را باید تغییر دهید. از خوردن غذاهای سفت، پرچرب، قنددار و چسبناک باید خودداری کنید. حتی متخصص ارتودنسی مصرف آجیل های سفت را هم برای دندان ها ممنوع کرده اند. مصرف این غذاها علاوه بر اینکه به خود دندان ها آسیب می رساند، احتمال خرابی براکت و کنده شدن آن ها را افزایش می دهد.
- برداشتن و نصب هر براکت زمان بر است و این مساله باعث افزایش طول درمان خواهد شد.
- در روزهای اول بیمار احساس ناراحتی شدید و زخم را در دهان می کند. این مساله طبیعی است و باید تا عادت کردن به براکت ها صبر کند.
- همانطور که گفتیم رعایت اصول بهداشتی بیشتر از همه برای دندان های ارتودنسی شده اهمیت دارد. در صورت رعایت نکردن و به غیر از پوسیدگی دندان، براکت ها باعث تغییر رنگ سطح رویی شده که از بردن آن ها در افزایش زمان طول درمان اثرگذار است.
- در صورتی که بیمار راغب به استفاده از براکت های ثابت نباشد، می تواند نوع متحرک را به کار گیرد. نوع متحرک به راحتی از دهان خارج شده و بیمار بعد از مصرف غذا و تمیز کردن، دوباره آن را سرجای خود قرار می دهد.
- احتمال گیر کردن غذا یا پرزهای مسواک در بین براکت ها زیاد است و از این رو بیشتر از همه باید مراقب این مساله باشد.